Moja przygoda z różanecznikami zaczęła się dość dawno  bo ponad 15 lat temu! Drzewa w ogrodzie podrosły i brakowało wiosennych barw. Tak zrodził się pomysł posadzenia rhododendronów i to one teraz „królują” w  moim ogrodzie.

W pobliskiej szkółce z rodziną wybraliśmy zdrowe krzewy. Tam otrzymaliśmy podstawowe informacje, jak postępować z młodymi roślinami.  Rady te, po latach okazały się być kluczowymi dla prawidłowej uprawy i pielęgnacji tych krzewów , a posadzone rośliny cieszą do dziś!

Zaczynając swoją przygodę z tymi roślinami należy pamiętać o kilku rzeczach. Oto one:

1. Najważniejszą rzeczą (szczególnie dla młodych krzewów), jest stanowisko. Miejsce powinno być półcieniste np. pod koronami dużych drzew i osłonięte od wiatru. Gleba musi być przepuszczalna, próchnicza, żyzna i kwaśna (ph 4,0 – 4,0)!

2. W miejscu, gdzie nasze krzewy maja rosnąć robimy dołki (średn. i głęb. ok 1 m). Wsypujemy warstwę drenażu a potem zasypujemy gotową mieszanką ziemi. W tak przygotowane stanowisko wsadzamy rośliny a następnie obsypujemy je grubą warstwą kory, aby zapobiec nadmiernemu parowaniu wody, osłonić korzenie i zakwasić ziemię. Zabieg korowania powtarzam co roku wiosną.

3. W czasie całego sezonu systematycznie nawadnianiam rośliny. Czynność ta jest kluczową w upalne lato, przed zimą a także zaraz po ustąpieniu mrozów! Niektóre odmiany dobrze znoszą suszę np. „Cunnigham’s White” (powtarzający kwitnienie), ale i tak nie możemy dopuścić do przesuszania krzewów.

4. Od wiosny do końca lipca regularnie zasilam różaneczniki specjalnymi nawozami. Pamiętam przy tym,  aby po nawożeniu nie wzruszać ziemi zbyt głęboko, gdyż to mogłoby naruszyć płytki system korzeniowy rośliny. Dorosłym krzewom, które tracą kolor, są anemiczne pomogą preparaty zakwaszające glebę.

5. Moja wieloletnia praktyka wykazała, że aby rhododendrony mocno się krzewiły i z roku na rok coraz obficiej kwitły należy usuwać im przekwitłe kwiatostany!

6. Rośliny te nie wymagają cięcia – owszem można je odmładzać, ale u mnie czynność ta sprowadza się  jedynie do usuwania obumarłych i uszkodzonych gałązek albo ewentulanego pobudzenia rośliny do zagęszczania się. Należy przy tym pamiętać, że rhododendrony należy przycinać po kwitnieniu, w przeciwnym razie nie zakwitną nam w danym sezonie!!

7.Czasami, mimo naszych starań rośliny zaczynają tracić piękny wygląd. Atakują je różne szkodniki: mączlik różanecznikowy i mszyca, oraz choroby – brązowienie i opadanie liści.  Wtedy liczy się nasza szybka reakcja i użycie oprysków, które spowodują ustąpienie objawów.

8. Nowe nasadzenia chrońmy przed naszymi czworonożnymi pupilami – w przeciwnym razie rośliny będą chorować i obumierać!

Jak sami widzicie uprawa rhododendronów nie jest łatwa, dlatego do ogrodu wybieram odmiany odporne na mróz. Należą tu odmiany różanecznika fioletowego (R. catawbiense)

oraz purpurowoczerwony „Caractacus”.

Wysoka mrozoodporność roślin sprawia, że  na zimę zabezpieczam ich korzenie dodatkową warstwą kory i igliwiem.  Agrowłókniną okrywam tylko młode rośliny i odmiany wczesnych,  karłowych np. „Blue Diamant”.

 

Różaneczniki są roślinami bardzo różnorodnymi.  Poszczególne odmiany różnią się porą kwitnienia oraz kolorem kwiatów. Są też odmiany dwubarwne jak „Hachmann’s Charmant”

czy „Lugano”.

Inne zaś mają ciekawe, jasnozielone liście, intensywny wzrost i duży czerwony kwiat np. odmiana „Red Jack”.

Utrzymanie rhododendronów wymaga od nas sporo pracy i cierpliwości, – ale nasz trud jest wynagrodzony. Wiosenne królestwo tęczowych barw jest niesamowite. Przekonajcie się o tym sami. Polecam.